Dan, op vrijdagochtend gaat de telefoon om 6.26 uur. Niels is nèt weer in het ziekenhuis. Mandy’s weeën zijn een stuk intenser geworden en ze heeft ongeveer 8-9 cm ontsluiting! Ik spring mijn bed uit, maak me klaar, grijp mijn cameratas en verdwijn richting het ziekenhuis.

Terwijl ik de verloskamer in loop (en stiekem niet hoop dat ik iets gemist heb!) zie ik dat men er bijna klaar voor is. Mandy mag bijna persen dus ik zorg als de wiedeweerga dat ik mijn camera gereed houd. Mijn eerste foto schiet ik om 7:08 uur…

En daarna gaat het snel. Mandy mag persen en ik probeer zo veel mogelijk foto’s te maken. Nog geen kwartier later is het grote moment daar en ziet baby Isa het levenslicht! Pabien en bonbini kleine dame!

Ik moet eerlijk zeggen dat dit (voor mij) een droombevalling was! Binnen een uur nadat ik aanwezig was, is de baby er al, een absoluut record, althans voor mij 😉 Ik blijf nog een tijdje bij papa Niels en mama Mandy en maak ook foto’s van de weeg- en meetmomenten, de eerste keer borstvoeding en de eerste contactmomentjes met papa en daarna ga ik me ze mee naar de algemene kamer. Het is gelukkig rustig dus we storen niemand. En dan volgen de telefoontjes naar de families in Nederland. De eerste die Mandy belt is haar zus Daisy. Niet alleen om te vertellen dat ze zojuist tante is geworden maar vooral om te zeggen dat kleine Isa als tweede naam Daisy heeft gekregen. En dan stromen de gelukstranen over en weer! Prachtig om te zien. En mijn favoriete foto van de serie!

Daarna laat ik Mandy en Niels achter op hun roze babywolk en sluip ik stilletjes de kamer uit…