Dan gaat om kwart over vijf ’s middags de telefoon. M. heeft wat last van harde buiken dus het zou zo maar aanstaande kunnen zijn. Om kwart over zeven in de avond krijg ik bericht dat ze naar de Kraamkliniek zijn. We spreken af dat ik nog even afwacht tot ik hoor dat ze 4-5 cm ontsluiting heeft, voordat ik me bij hen voeg. Om even over 9 uur krijg ik weer bericht, “M. heeft pas 1 cm ontsluiting dus we zijn weer naar huis gestuurd.”

Ik ontspan en ga rustig slapen. Op zijn vroegst verwacht ik pas rond het ochtendgloren een belletje… Van schrik val ik half uit bed als om 1:07 uur de telefoon gaat. M. heeft inmiddels 9 cm ontsluiting dus er is haast geboden! Hoe ik het gedaan heb, weet ik niet meer maar ik heb me snel gedoucht, aangekleed, tas gepakt en ben naar de Kraamkliniek gegaan. Om 1:24 uur schoot ik mijn eerste foto! Voor mij een record van belmoment naar meldmoment!

De weeën komen en gaan en M. puft ze dapper weg. M. wil graag een badbevalling en nu de ontsluiting nagenoeg compleet is, mag ze in het bad plaatsnemen. Papa C. mag ernaast zitten en puft samen met M. de weeën weg. Omdat baby Pluk de laatste cm’s wat moeilijk kan maken, wordt even besloten te gaan ‘proefpersen’ op bed. Als dit goed gaat en het hoofdje bijna staat, mag M. weer in bad plaatsnemen. Na 3 minuten persen wordt baby Pluk geboren! Om exact 2:35 uur ziet hij letterlijk het levenslicht want zijn oogjes zijn wijd open tijdens de bevalling. Papa C. vangt de kleine man op, samen met de verloskundige en al snel mag mama haar kleine wonder in de armen sluiten. Baby Pluk krijgt nu zijn echte naam van papa en mama. Als mama even heeft kunnen bijkomen, wordt ze verplaatst naar het bed. Met de baby nog aan de navelstreng, lopen ze voorzichtig terug. Na enkele minuten volgt de placenta maar die laat nog niet zo makkelijk los. Zoals de verloskundige zei, “je hebt hele lange vliezen”. Gelukkig zijn er geen complicaties. Terwijl mama en papa vol bewondering naar hun kleine mannetje kijken landt het besef langzaam maar zeker dat ze nu echt met z’n drietjes zijn! Ik blijf nog even hangen en schiet foto’s van de controles en het meet-, en weegmoment. ook het moment waarop papa C. skin-to-skin-contact heeft met kleine leg ik vast. Dan, terwijl de ochtend langzaam aanbreekt, neem ik afscheid van het nieuwbakken gezinnetje. Ik wens jullie nog heel veel mooie geluksmomenten met elkaar en blijf genieten!