Op de NICU-afdeling wordt er gewerkt in drie diensten. Ik ontmoet Pamela tijdens de overdracht van de ochtend naar de middagdienst. (foto 1) Pamela, “Tijdens de overdracht bespreken we de bijzonderheden van de afgelopen dienst en horen we welke baby welke zorg heeft gehad zodat wij goed voorbereid de dienst in kunnen gaan. We houden van iedere baby nauwgezet bij wat de status is, zodat niet alleen wij maar ook de ouders precies weten hoe het met hun kindje gaat.” (foto 2)

De NICU (Neonatal Intensive Care Unit) is een aparte afdeling binnen het ziekenhuis en bestaat uit twee afdelingen, de Intensive Care (IC, 8 plekken) en de High Care (HC, 6 plekken) afdeling.

Op de IC worden te vroeg geboren baby’s opgenomen vanaf een zwangerschapsduur vanaf 25 weken, baby’s die ernstig ziek zijn en/of die ernstige aangeboren afwijkingen hebben, in een couveuse. De hartslag, ademhaling, bloeddruk en het zuurstofgehalte (saturatie) worden bewaakt via de monitor. Hiervoor wordt om het handje of voetje een bandje met een rood lampje bevestigd. Op de buik en borst worden plakkers vastgemaakt die de hartactie en ademhaling registreren. Als het nodig is kan de ademhaling ondersteund of overgenomen worden, de bloeddruk wordt gemeten met een bandje om het beentje of via een zogenoemde arterielijn, er kan infuustherapie gegeven worden en de hersenfuncties kunnen worden bewaakt (foto 3). Op deze afdeling staat daarom vaak erg veel apparatuur rond het bed (foto 4).

“Ouders komen vaak plotseling in een totaal onbekende wereld terecht. Hierbij worden ze begeleid door de zorgverleners, zoals artsen, verpleegkundigen en maatschappelijk werkster. We werken ontwikkelingsgericht en rust en comfort voor het kleintje is hier het allerbelangrijkste,” aldus Pamela.�

Baby’s die geen Intensive Care (meer) nodig hebben gaan van de NICU naar het High Care gedeelte. Hier liggen ze soms nog wel met ondersteuning als de low flow-zuurstof. Ze liggen in een wiegje en kunnen dan kleertjes aan. De hartslag, ademhaling, bloeddruk en het zuurstofgehalte worden hier ook bewaakt via de monitor (foto 5). De nadruk ligt hier op groei, rust, voeding en comfort. Ouders worden steeds zelfstandiger gemaakt in de zorg voor hun baby.

Pamela, “Ik ben geboren op Curaçao en toen ik 18 was, ben ik naar Nederland gegaan om te studeren voor verpleegkundige. Daarna heb ik gewerkt in een ziekenhuis maar Curaçao bleef toch trekken en drie jaar na het behalen van mijn diploma ben ik teruggekomen naar Curaçao. Eerst werkte ik op de Kraamafdeling in het Sehos en na een aantal andere afdelingen zit ik nu sinds drie jaar op mijn droomplek, de neonatologie. Samen met vijf andere collega’s doe ik de opleiding Neonatologie.” Waarom juist deze afdeling? “Ik heb twee kinderen waarvan eentje zelf op de NICU heeft gelegen. Ik begrijp vanuit deze ervaring veel van de emoties die de moeders hebben. Het is erg moeilijk om je baby achter te laten vooral op de dag dat jezelf ontslagen wordt. Wat had ik een verdriet en tegelijk was ik ook erg boos. Ik snapte niet waarom dit nu net moest gebeuren met mijn kleintje waar ik zo lang op had gewacht. Ik ben de verpleging en de kinderarts erg dankbaar voor de goeie zorg die ze destijds gegeven hebben aan m’n meisje toen ze daar lag. Zo rond haar geboortedag word ik wel emotioneel en vooral omdat ik er nu zelf werk en het plekje zie waar ze lag. Gelukkig is het helemaal goed gekomen!”

Na de overdracht worden de werkzaamheden verdeeld. Pamela, “Iedereen krijg 1 a 2 baby’s toegewezen. Als eerste ga je naar je toewezen patiëntje(s) en noteert de controles en kijkt hoe de baby erbij ligt, een visuele controle of alles wel okay is. Hierna ga je alle benodigdheden pakken, om de zorg zo zorgvuldig mogelijk te geven zonder dat je steeds moet stoppen om wat anders te pakken. We proberen de zorg met z’n tweeën te doen, dat is niet alleen rustiger voor de baby maar ook beter voor hun ontwikkeling (foto 6). De ouders kunnen vanaf 9 uur bij hun baby en dit kan tot 19 uur. Er is wel een uurtje van 14 tot 15 dat we alle baby’s overdragen aan de volgende dienst. Dan geven we aan dat ze dan even buiten moeten wachten.”

Dan neemt Pamela me mee naar een van haar patientjes, “baby A is met 25 weken geboren en toen was ze 32 cm en woog ze slechts 710 gram. Nu is ze 31 weken en weegt ze 950 gram (foto 7) Nog steeds klein maar het gaat de goede kant op. Gemiddeld komen die hele kleintjes 30 gram per dag aan!”. Niet lang daarna komen de ouders van baby A binnen. Ze komen hun kleintje dagelijks bezoeken en proberen zoveel mogelijk zelf te doen; luier verschonen en buidelen met de baby. (Foto’s 8 en 9).

Pamela gaat verder met de verzorging van een baby die op de high care afdeling ligt. “Het is nu tijd voor zijn flesje en even buidelen. Soms lukt het ouders niet om op tijd te zijn voor het voeden, door werk of door afstand. Dan nemen wij het graag over. Ik werk niet voor niets op de beste afdeling ever.” En met een grote glimlach neemt Pamela afscheid van mij. Ik ben weer een hoop wijzer geworden van het werk wat men doet op de NICU en ik hoop dat ze nog vele baby’s, liefdevol mogen verwelkomen.