Xavi
Het is net 10 augustus geworden, even na een uur ’s nachts. Ik dommel in en wil net beginnen aan een droom als plots mijn telefoon rinkelt! Ik ben even gedesoriënteerd maar als ik op de display zie dat het papa J. is, ben ik gelijk klaarwakker. Ik krijg te horen dat mama F al behoorlijke weeën heeft en is opgenomen in het Advent ziekenhuis. Snel kleed ik me aan en haast ik me ernaartoe.
Open album
Rond 2 uur in de ochtend, kom ik aan en loop ik gelijk door naar de de verloskamer. Daar zie ik F. terwijl ze rustig en kalm wee na wee wegpuft. Papa J. masseert voorzichtig haar onderrug en de verloskundige kijkt goedkeurend toe. Niet lang na daarna constateert de vroedvrouw dat de ontsluiting volledig is en mag F. gaan persen. Beetje voor beetje zie je voorzichtig het kruintje van de baby verschijnen, langzaam, centimeter voor centimeter. F. geeft geen kik en langzaam maar zeker komt de baby tevoorschijn. Dan, als het hoofdje geboren is, houdt F. haar armen gespreid en haar handen open, klaar om de baby op te vangen. De laatste centimeters van de geboorte, begeleidt F. haar kleine wondertje om hem vervolgens op haar borst te leggen en niet meer los te laten! Pabien kleine babyboy. Welkom op de wereld!
Ik maak rustig nog wat foto’s want ook het moment van het doorknippen van de navelstreng moet worden vastgelegd en natuurlijk de weeg- en check-momenten van de baby. Mama en papa bekijken de kleine man van top tot teen en komen een beetje bij van de heftige nacht. Dan, na enige tijd blijkt dat mama F. toch nog wat veel bloedt en wordt besloten een ambulance te bellen.
Zonder al te veel toeters en bellen, verhuizen we allemaal naar het Sehos. Daar wordt mama nagekeken en gehecht en dan kunnen ze nu ècht gaan genieten van elkaar en hun kleine knulletje! Nogmaals, welkom op dushi Korsòw en heb een lang en gelukkig leven met je papa, mama en je grote broer!